SPORZĄDZANIE KĄPIELI WYBIELAJĄCYCH I ODBARWIAJĄCYCH.
Jak już wspomniano, najprościej i najpewniej jest posługiwać się przy wybielaniu i odbarwianiu gotowymi odbarwiaczami, które można nabyć w sklepach branżowych, przy czym oczywiście należy przestrzegać dokładnie sposobu użycia załączonego do każdego preparatu. Do wybielania posługujemy się odpowiednio rozcieńczonym roztworem. Jeżeli chcemy wybielić białą bieliznę lub odzież można także zastosować wymienione poprzednio, nadające się do użytku domowego chemikalia, mianowicie wodę utlenioną oraz roztwór podchlorynu potasowego.
Wskazówki dotyczące stosowania wody utlenionej.
Woda utleniona jest sprzedawana w postaci 3-procentowego lub stężonego 30-procentowego roztworu. Jeżeli zamierzamy przyrządzić kąpiel wybielającą z kilku litrów wody, wówczas należy posłużyć się raczej roztworem stężonym. Butelka zawierająca 50 g stężonego roztworu wody utlenionej (perhydrolu) wystarczy na 2 litry kąpieli wybielającej, natomiast na tę samą ilość kąpieli należy zużyć aż 1/2 litra 3-procentowej wody utlenionej. Stężona woda utleniona ma działanie żrące, nie można zatem dopuścić do jej rozprysku lub zetknięcia ze skórą. Trzeba bardzo ostrożnie obchodzić się z tym preparatem.
Do przygotowanej kąpieli wybielającej dodaje się bezpośrednio przed jej wykorzystaniem nieco amoniaku lub odrobinę rozpuszczonego boraksu, co zwiększa intensywność wydzielania się tlenu i działania wybielającego.
Proces wybielania przeprowadza się na ciepło przy temperaturze kąpieli wynoszącej ok. 30°C. Wybielane części odzieży można pozostawić w tej kąpieli przez kilka godzin, bez obawy spowodowania uszkodzeń tkaniny. Działaniu powyższej kąpieli wybielającej można poddać nawet wełnę (np. pożółkły biały pulower wełniany).
Wskazówki dotyczące stosowania roztworu podchlorynu potasowego.
Należy jeszcze raz podkreślić, że podchloryny nie nadają się do wybielania wełny i jedwabiu naturalnego, Dederonu, Grisuten, Elany i jedwabiu sztucznego miedziowego, bowiem działają na te włókna szkodliwie. Stopień stężenia roztworu podchlorynu potasowego znajdującego się w sprzedaży bywa niestety bardzo różny. Niniejsze przepisy uwzględniają stężenie wynoszące od 35 do 40°Bè. Butelka zawierająca 50 g roztworu podchlorynu potasowego wystarczy na 10 litrów kąpieli. Najpierw wlewa się roztwór podchlorynu do czystej wody, następnie należy roztwór dobrze wymieszać i dopiero wówczas włożyć do kąpieli bieliznę — dzięki temu kąpiel wybielająca działa w sposób bardziej równomierny. Czas trwania kąpieli: od 15 do 30 minut. Temperatura kąpieli nie powinna przekraczać 25°C.
Po wybieleniu następuje płukanie w kąpieli kwaśnej, tzn. w wodzie z dodatkiem odrobiny octu, potem w czystej wodzie, wreszcie wkłada się bieliznę do roztworu tiosiarczanu sodowego (antychloru) w stosunku ok. 2 g tiosiarczanu sodowego na 1 litr wody. W roztworze tym pozostawia się bieliznę przez ok. 15 minut, następnie ponownie płucze się ją, aby dokładnie usunąć z tkaniny pozostałe resztki chemikaliów.
Bywa, że prana bielizna ma nieładny, szary odcień. Przyczyną tego jest mydło wapniowe, czyli związek chemiczny, który powstaje na skutek stosowania mydła do prania w twardej wodzie. Dzięki swym właściwościom lipofilowym wyroby z włókien syntetycznych wiążą również zanieczyszczenia rozpuszczalne w tłuszczach. Uzewnętrznia się to na białych tkaninach w postaci szarego odcienia. W takich przypadkach niezbędne jest dodatkowe wybielenie.
Zwykły nalot szarości na upranych tkaninach usuwa się przez zastosowanie kąpieli kwaśnej, zawierającej ok. 1% kwasu octowego. Ocet używany w gospodarstwie domowym ma stężenie od 6 do 10%. Na 10 litrów kwaśnej kąpieli dodaje się od 1 do 1,7 litra octu. Bieliznę pozostawia się w tej kąpieli przez całą noc, nazajutrz zaś należy ją kilkakrotnie przepłukać w czystej wodzie. Bardzo dobre efekty przynosi dodatkowe bielenie bielizny na słońcu.
