Dublowanie. Kurdybany o znacznej kruchości i łamliwości mogą być wzmacniane przez dublowanie. Jednak zabieg ten należy stosować tylko w ostateczności, gdy brak jest innych możliwości, dublowanie bowiem poważnie utrudnia wszelkie późniejsze działania na odwrociu.
Dublować można na drewno, płótno, skórę i inne materiały. Pozytywnie oceniane jest użycie cienkiej syntetycznej tkaniny nylonowej o dużych oczkach, powodującej mniejsze obciążenie kurdybanu. Jest to rozwiązanie lepsze od innych. Jako spoiwa do dublowania używać można m.in. polioctanu winylu lub masy woskowo-żywicznej, względnie dyspersji poliuretanu (np. typu RU 3904 i środka rozprowadzającego DL 2239, prof. Stahl Chemicals, Waalwijk).
Zamiast dublowania całej powierzchni kurdybanu można wzmacniać tylko jego brzegi paskami tkaniny, skóry lub gazy. Istnieją także możliwości wzmacniania kurdybanu bez wprowadzenia jakichkolwiek obcych substancji do skóry, to jest przez umieszczenie go między dwoma szybami organicznymi (z polimetakrylanu).
