Spoiwa syntetyczne cz.2

Współcześnie stosowane do dublowania tkanin spoiwa syntetyczne nie dały jeszcze w pełni zadowalających wyników, chociaż są one coraz bliższe stawianym wymaganiom, zarówno fizycznym, chemicznym, jak i estetycznym. Również konserwatorzy dublujący tkaniny przy użyciu spoiw syntetycznych posługują się coraz lepszą techniką, np. nie wymagającą przesączania tkaniny zabytkowej Przykładem takiego zabiegu jest pokrycie materiału dublującego spoiwem, po którego przeschnięciu osłabioną tkaniną wprasowuje się na ciepło lub na zimno W niektórych sytuacjach potrzebne jest przed prasowaniem rozpylenie rozpuszczalnika, aby uczynić spoiwo ponownie lepkim. Mimo wspomnianego stałego postępu technologii i techniki dublowania, zabieg ten dostarcza konserwatorom ciągle różnych problemów i wymaga ostrożnego oraz przemyślanego rozwiązywania.

Najczęściej stosowane jest spoiwo, które w cieple mięknie i pozwala się wprasować w dublowaną tkaninę. Do takich spoiw należy polioctan winylu. W Amsterdamie Centralne Laboratorium Badawcze Obiektów Sztuki i Nauki ma juz prawie 20-letnie doświadczenie w stosowaniu różnych dyspersji polioctanu winylu, głównie Mowilithu DMC 2, DM5 i DM 2 (prod. Hoechst) w różnych roztworach i z różnymi materiałami dublującymi. Na przykład krepelinę powlekano 15-proc. roztworem wodnym Mowilithu DMC 2 i prasowano ją poprzez osłonę z papieru silikonowego w temperaturze 75—80 C lub stosowano dyspesje Mowilithu DM 5 i Mowilithu DMC 2 w stosunku 1:1:4 (trzeci składnik stanowi woda). Z punktu widzenia konserwatorskiego ważne jest, że warstwa Mowilithu pęcznieje, gdy tkaninę dublującą zwilzy się wodą, po czym daje się ona stosunkowo łatwo usunąć wraz z materiałem dublującym. Badania przeprowadzone w Instytucie amsterdamskim wykazały, ze spoiwo nie wnika do włókien oryginalnej tkaniny i po rozdublowaniu (ponownym rozdzieleniu) żadne jego reszty w tkaninie nie pozostają. Okazało się również, ze optymalnie odwracalny jest Mowilith (w wyniku nawilżania), gdy użyty został do dublowania w postaci folii lub filmu. Natomiast zastosowany do tego samego celu w formie ciekłej wykazuje odwracalność niezadowalającą, jest trudno usuwalny, wnika bowiem w tkaninę i powoduje jej zaciemnienie.