TABELA UŁATWIAJĄCA IDENTYFIKACJĘ NAJPOPULARNIEJSZYCH WŁÓKIEN

TABELA UŁATWIAJĄCA IDENTYFIKACJĘ NAJPOPULARNIEJSZYCH WŁÓKIEN

Rodzaj włókna Charakterystyka włókna lub tkaniny Próba palenia
Włókna naturalne
Wełna owcza Skręcone, lśniące włókna, elastyczne i miękkie w dotyku. Tkanina czysto wełniana nie gniecie się. Zróżnicowana zdolność spilśniania Pali się wolno, na miejscu spalenia powstaje kulka i pozostaje węzełkowate zwęglenie. Nieprzyjemny zapach spalonego rogu. Popiół czarny
Moher (runo owcy angorskiej) Włókna wełniste, długowłókniste, jedwabiście lśniące, lekko skręcone jak wyżej
Jedwab naturalny Łagodny połysk, duża wytrzymałość na rozerwanie, mało gniecie się, elastyczny, chrzęści w dotyku (tzw. chrzęst jedwabiu) Na miejscu spalenia tworzy się gruzełkowata kulka. Zapach taki sam jak w przypadku wełny
Bawełna Włókna bez połysku, o niewielkim skręcie. Po próbie rozerwania: skręcone zakończenia o równomiernych, długich matowych włóknach Spala się szybko, wydzielając swąd i pozostawiając jasnoszary popiół
Len, konopie, juta Wytrzymałe, mocne włókna o nierównomiernej grubości. Włókna bardzo odporne na rozerwanie jak wyżej
Włókna sztuczne    
Jedwab miedziowy Mocny połysk, zwłaszcza tkanin kolorowych; mała odporność na gniecenie się, bardzo cienkoprzędny, miękki, przypomina jedwab naturalny. Zastosowanie: pończochy, dzianiny, tkaniny krawatowe, koronki itp. jak wyżej
Jedwab i włókna octanowe (acetaty) Równomierne, bardzo elastyczne włókna, przypominające jedwab naturalny. Duży połysk, niewielka skłonność do gniecenia się. Zastosowanie: cienkie tkaniny sukniowe (np. satyna, tafta), kostiumy kąpielowe Topi się, następnie szybko się spala; najpierw tworzą się pęcherzykowato-węglowe kulki, potem biały popiół. Zapach kwaśny, przypomina ocet
Jedwab wiskozowy Lśniące włókna o dużej zdolności pochłaniania wody jak bawełna
Włókna wiskozowe, miedziowe i octanowe Bardzo równomierne włókna, częściowo skręcone lub gładkie; częściowo z połyskiem względnie matowe jak bawełna
Rodzaj włókna Charakterystyka włókna lub tkaniny Próba palenia
Włókna syntetyczne (wszystkie te włókna są mało higroskopijne)
Włókna z poliakrylonitrylu, np. Wolpryla, Anilana Włókna o trwałej formie, elastyczne, silnie skręcone (przypominają wełnę merynosową), o dużej zdolności tzw. „odchodzenia” po zgnieceniu; w dotyku ziarniste, bardzo odporne na mięcie, o niewielkich skłonnościach, do gniecenia się. Zastosowanie: w połączeniu z dederonem, wełną i włóknami wiskozowymi do produkcji materiałów oraz odzieży dzianej i trykotaży Stapia się na brunatną masę, potem spala się, wydzielając sadzę, bez specjalnego zapachu
Włókna z poliamidu, np. Elastil, Modylon, Polan Włókna o silnym połysku, cienkie, bardzo odporne, gładkie i mocne, w dotyku wiotkie, bowiem bezpostaciowe, wytrzymałe na rozerwanie i tarcie. Zastosowanie: pończochy damskie, skarpety męskie, bluzki, koszule męskie, bielizna osobista, materiały sukniowe Brak zapłonu. Włókna stapiają się wolno w płomieniu, tworząc glino-watą, szklistą, ciemnobrązową masę. Przy spalaniu wydziela się woń przypominająca denaturat. Charakterystyczne są małe pęcherzyki, które tworzą się przy stapianiu i ponownie pękają
Włókna z poliestru, np. Bistor, Elana W dotyku przypominają jedwab lub wełnę, cechują się trwałością formy, a zatem mało się gniotą, są bardzo elastyczne i mocne Brak zapłonu, włókna stapiają się bez żadnego specjalnego zapachu
Włókna z polichlorku winylu Włókna matowe, przypominające wełnę czesankową. Odporne na kwasy. Zastosowanie: na ubiory robocze, wyroby trykotarskie i wełnopodobne oraz na bieliznę przeciwreumatyczną Brak zapłonu, włókna prażą się w stożku płomienia, przybierają czarną barwę, wydzielając nieprzyjemną woń spalenizny
Kopolimery Włókna bezpostaciowe, gładkie i bardzo elastyczne, miękkie i sprężyste w dotyku, bardzo wytrzymałe na tarcie. Zastosowanie: pończochy, podszewki, bielizna osobista, tkaniny techniczne Brak zapłonu, włókna topią się, kurczą podczas ogrzewania, tworząc małe kuleczki lub ściągają się przy zmiękczaniu. Zapach przypominający palący się papier

Polecane artykuły: