Czyszczenie i odświeżanie skór.
Główna trudność występująca przy czyszczeniu skór polega na dobraniu takich metod, które nie spowodują wyługowania ze skóry mieszanek zmiękczających. Oczyszczenie może polegać albo na usunięciu tłustych plam, albo na usunięciu ogólnego zabrudzenia.
Usuwanie tłustych plam. Przygotować pastę z benzyny, talku i węglanu magnezowego lub sproszkowanego kaolinu. Nałożyć pastę na zaplamione miejsce i silnie docisnąć za pomocą jakiejkolwiek płaskiej płytki. Polać pastę użytym do jej przyrządzenia rozpuszczalnikiem i zostawić do wyparowania. Usunąć pozostały suchy proszek. W razie konieczności zabieg powtórzyć.
Czyszczenie całej powierzchni skóry.
• Przedmioty skórzane, przybrudzone lekko na całej powierzchni, myć szmatką maczaną w mleku. Nie należy dopuszczać do wgłębnego namoczenia skóry.
• Przyrządzić roztwór: 6 g kauczuku w 100 cm3 benzyny. Roztworem tym posmarować cienko powierzchnię skóry. Gdy utworzy się błonka, wałkująca się przy pocieraniu, usunąć ją przez pocieranie czystą szmatką.
• Przecierać powierzchnię skóry roztworem płatków mydlanych w alkoholu etylowym. Do skór ciemno zabarwionych można stosować roztwór mydła w denaturacie.
Pranie rękawiczek skórzanych. Większość rękawiczek można prać w wodzie z mydłem, w temp. ok. 40″C. Najlepiej przygotować roztwór płatków mydlanych w wodzie, można też używać wodnych roztworów syntetycznych środków piorących. Po wypłukaniu w czystej wodzie podsuszyć, włożyć lekko wilgotne na ręce i dosuszyć podmuchem ciepłego powietrza. Rękawiczek ze skóry garbowanej ałunem glinowo-potasowym (skóry glace) nie można prać w wodzie, gdyż stają się sztywne. Należy je dokładnie wysuszyć i prać w czystej benzynie.
Białe i jasne rękawiczki można oczyścić nakładając na ręce i „piorąc” je w naczyniu wypełnionym suchą mąką ziemniaczaną lub mąką ziemniaczaną zmieszaną pół na pół z trocinami.
Odświeżanie skór. Oczyszczone przedmioty skórzane maluje się specjalnymi farbami do skóry, które są dostępne w handlu. Usuwanie warstwy starego lakieru jest zabiegiem trudnym, dlatego nanosi się zwykle warstwę nowej farby na starą, najlepiej.za pomocą natryskiwania, a w braku takiej możliwości – pędzelkiem.
Odświeżanie wyrobów z zamszu i weluru. Po oczyszczeniu jedną z podanych metod dla skór przetrzeć miejsca starte ostrą szczotką drucianą lub gruboziarnistym papierem ściernym.
Czyszczenie futer. Futra czyści się przez pocieranie szmatką zmoczoną w benzynie. Następnie naciera się suchą mąką ziemniaczaną, wytrzepuje dokładnie i czesze. Niewielkie przedmioty futrzane, jak kołnierze czy rękawiczki, najlepiej „prać” w naczyniu z suchą mąką ziemniaczaną, wykonując takie same ruchy, jak przy praniu w wodzie. Dokładnie wytrzepać, wyszczotkować i uczesać włos.
Większą ilość drobnych przedmiotów lub przedmioty średniej wielkości, jak kożuszki i kurtki futrzane, można doskonale oczyścić, umieszczając je wewnątrz obracającego się bębna, napełnionego częściowo mąką ziemniaczaną lub dla oszczędności – mąką ziemniaczaną zmieszaną z trocinami. Trociny muszą być suche, czyste, uprzednio przesiane. Rolę bębna może pełnić beczka drewniana, osadzona poziomo na osi i zaopatrzona w korbę lub koło pasowe napędzane przez silnik. Obroty muszą być powolne (nie większe niż 1 obr/s), gdyż przy dużej szybkości obrotowej przedmioty zostaną dociśnięte do ścianek bębna siłą odśrodkową wraz z proszkiem czyszczącym. Nie wystąpi wówczas ocieranie się proszku o futro, nie będzie więc efektu czyszczenia. Po osiągnięciu pożądanego stopnia czystości, futra wytrzepać, wyszczotkować i uczesać,
