Proces wybielania może być częścią procesu prania. Toteż znajdujące się w handlu środki piorące zawierają chemikalia wybielające, albo są oferowane pod nazwą środków wybielająco-piorących. Jeżeli jednak rezultaty prania nie są zadowalające lub też po praniu pozostały widoczne plamy, wówczas poddaje się bieliznę dodatkowemu zabiegowi wybielania. W warunkach domowych spośród wymienionych chemikaliów stosuje się wodę utlenioną i roztwór podchlorynu potasowego. Najpierw należy zastosować wodę utlenioną. Dopiero wówczas, gdy nie widać pożądanych wyników, stosuje się roztwór podchlorynu potasowego. Jednakże wybielanie przeprowadzone w domu podchlorynem bywa na ogół problematyczne — niezbędna jest przy tym jak największa ostrożność.
Wybielaniu poddaje się pożółkłe lub zbutwiałe sztuki bielizny, jak również zaplamione białe tkaniny. Zastosowanie wybielacza jest konieczne w celu usunięcia następujących rodzajów plam: z aniliny lub z produktów smołowych, jak np. niebieski atrament, zastarzałe plamy z krwi, plamy z trawy, owoców, kawy, kakao, plamy od ołówków kopiowych, szminek do warg (w tym przypadku należy przed wybielaniem usunąć rozpuszczalnikiem substancję tłuszczową), plamy z nikotyny, czerwonego wina, pleśni, tuszu, moczu itp. Plam z czerwonego atramentu nie da się usunąć tym sposobem.
Przeprowadzenie w warunkach domowych odbarwienia (obciągania barwnika) ma znaczenie w przypadku ponownego barwienia. Do tego celu należy stosować wyłącznie preparaty oferowane przez handel (np. odbarwiacze Brauna — siarczyny), które są lepsze i dogodniejsze w użyciu niż czyste chemikalia. Odbarwiaczy używa się wówczas, gdy należy usunąć kolorowe plamy, powstałe na skutek przebarwiania, tj. przechodzenia barwnika na inne włókno, lub też większe plamy z owoców. Na ogół korzystniej jest stosować czyszczenie całościowe od miejscowego. Najczęściej wystarczającym zabiegiem jest zanurzenie na pewien czas zaplamionych sztuk bielizny w kąpieli z rozcieńczonego odbarwiacza. W zimnej kąpieli odbarwiacza znikają również zażółcenia i plamy od pleśni.
W celu uniknięcia zbędnych niepowodzeń i strat przy wybielaniu i odbarwianiu należy stosować się do pewnych podstawowych przepisów i reguł.
1. Na wstępie należy usunąć środek wykończalniczy (klejonkę). W warunkach domowych można to zrobić przez dokładne pranie na mokro z dodatkiem środka piorącego. W ten sposób usunie się prawie całkowicie klejonkę, jak również większą część substancji utrudniających nawilżanie. Dopiero potem wkłada się wilgotną jeszcze tkaninę do roztworu, który w przypadku tkanin lnianych i bawełnianych może mieć temperaturę wrzenia. Natomiast dla wełny i jedwabiu naturalnego należy przygotować kąpiel letnią, bo — jak wiadomo — wszelkie procesy prania na gorąco mogą spowodować sfilcowanie włókna. Niektóre rodzaje włókien w ogóle nie są odporne na działanie wysokich temperatur. Ponadto przy podwyższonych temperaturach działanie kąpieli odbarwiającej jest niepotrzebnie zbyt intensywne. Czas trwania zabiegu zależy od stopnia wymaganego odbarwienia. Najczęściej wystarczy kilka minut.
