Garbowanie skór można przeprowadzać bardzo różnymi metodami, lecz wszystkie one, mimo pozornej czasem prostoty, wymagają dużej wiedzy i praktyki. Ponadto sam proces garbowania i czynności przygotowawcze powodują wydzielanie niezbyt miłych zapachów, co jest uciążliwe dla otoczenia. Z tego względu, w warunkach domowych, można pokusić się jedynie o próby garbowania niewielkich skórek zwierząt futerkowych. Podany niżej przepis umożliwi zorientowanie się w zagadnieniu i zdobycie wprawy na materiale niezbyt cennym.
Garbowanie skór króliczych i zajęczych.
Wysuszone skórki rozmoczyć w wodzie, zawierającej 50 g soli kuchennej na 1000 cm3, w temp. ok. 18°C. Gdy skórki zupełnie zwiotczeją, oczyścić je tępym nożem od strony wewnętrznej (mówiąc językiem garbarskim – od strony mizdry), co należy czynić dokładnie, ale bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić skórki. Następnie opłukać trzykrotnie w czystej wodzie, zmienianej po każdym płukaniu. Pozostawić do ocieknięcia na pochyło ustawionej desce. Zważyć wilgotne skórki.
Kąpiel garbarską należy sporządzić w ilości: dwa kilogramy kąpieli na każdy kilogram wilgotnych skórek. Skład kąpieli: w 1000 cm3 wody rozpuścić 100 g soli kuchennej i dodać 17 cm3 stężonego kwasu siarkowego. 1000 cm3 tej kąpieli ma masę 1130 g. Odważyć potrzebną ilość kąpieli (lub odmierzyć objętościowo). Odważyć ałun chromowo-potasowy w ilości 20 g na każdy kilogram skórek i rozpuścić w odważonej kąpieli.
Wrzucić skórki do kąpieli i wygniatać je przez 30 min (w gumowych rękawicach!), zostawić na dalsze 30 min, po czym znowu wygniatać przez 30 min. Po godzinie powtórzyć czynność wygniatania – dwa razy po 15 min w ciągu następnej godziny. Zostawić na 24 h w roztworze garbującym. Wyjąć i zostawić na dalsze 24 h do ocieknięcia na pochyłej podstawce. Przygotować roztartą papkę o następującym składzie: żółtko jaja kurzego – po jednym na każdą skórkę, mąka pszenna – tyle gramów, ile razem ważą żółtka, sól kuchenna – połowa masy mąki, gliceryna – 10 cm3 na każdą skórkę. Papkę rozdzielić na tyle równych części, ile jest skór. Każdą część wetrzeć dokładnie w skórkę od strony mizdry.
Suszyć bardzo powoli na powietrzu o temp. ok. 20°C. Następnie skórki ostrożnie oczyścić z nadmiaru wyschniętej papki i zmiękczyć przez ostrożne rozciąganie na grubym, okrągłym klocu drewnianym. Mniejsze i delikatniejsze skórki można wyprawiać w podobny sposób, zastępując ałun chromowo-potasowy ałunem glinowo-potasowym, wziętym w tej samej ilości. Daje on wyprawę bardziej miękką.
