Czyszczenie luster, kryształów i porcelany.
Do czyszczenia luster można zastosować którykolwiek z występujących na rynku płynów do mycia szyb, szczególnie samochodowych. Podczas samodzielnego przyrządzania mieszanin do mycia szkła, zawierających substancje w postaci proszków, należy zwracać uwagę na staranne ich przesianie i roztarcie, gdyż nieco większe ziarna mogą spowodować zarysowanie szkła. Największą ostrożność należy zachować przy myciu szkła kryształowego, które jest bardzo miękkie.
Bardzo dobrym środkiem myjąco-polerującym do wszelkiego rodzaju szkieł jest węglan magnezowy (magnezja) lub węglan wapniowy, który należy rozrobić z wodą, denaturatem lub benzyną na papkę o konsystencji rzadkiej śmietany. Do nacierania szkła tą zawiesiną należy używać flaneli, waty lub miękkiej skórki, zwanej irchą. Płótno bawełniane lub lniane łatwo rysuje szkło. Jeżeli do sporządzenia zawiesiny użyto benzyny lub denaturatu, nie należy później zmywać szkła wodą, lecz wycierać do sucha, zmieniając flanelę czy irchę.
Myjąc zimą szyby okien mieszkania czy samochodu warto zabezpieczyć je przed obmarzaniem mieszaniną 50 cm3 gliceryny, 50 cm3 wody i 1000 cm3 denaturatu. Wytartą do sucha szybę przetrzeć tą mieszaniną, tak aby pozostała na niej bardzo cienka warstwa cieczy. Szybę już oblodzoną zwilżyć obficie mieszaniną, a gdy lód się rozpuści, wytrzeć do sucha i nanieść ponownie cienką warstewkę cieczy.
Naczyń kryształowych nie należy myć wodą z dodatkiem detergentów, gdyż mogą one utracić piękny połysk. Do mycia używać wody z dodatkiem niewielkiej ilości węglanu sodowego (sody). W celu poprawienia połysku kryształów należy je wytrawić przez kilka minut (nie dłużej niż 10 minut) w 0,5-procentowym roztworze wodnym kwasu azotowego lub octowego. Roztwory takie otrzymuje się rozcieńczając kwas azotowy w stosunku 1:100 lub 10-procentowy ocet w stosunku 1:20.
Soczewek przyrządów optycznych nie wolno myć żadnymi środkami. Można je jedynie czyścić irchą po lekkim zaparowaniu przez chuchnięcie. Obiektywów aparatów fotograficznych nie wolno przecierać nawet irchą, dopuszczalne jest tylko czyszczenie za pomocą miękkiego pędzelka!
Porcelana jest pokryta zwykle szkliwem o znacznej twardości, nie wymaga więc takiej ostrożności przy myciu, jak szkło kryształowe. I tutaj jednak należy wystrzegać się używania środków do szorowania o ostrych ziarnach, które rysują szkliwo i ścierają powierzchniowe zdobienia. Szczególnie wrażliwe są miejsca złocone. Do mycia porcelany złoconej należy używać wody z małym dodatkiem węglanu sodowego bardzo miękkiej szczoteczki lub szmatki flanelowej. Wycierać tylko miękką ściereczką, nigdy ściereczką lnianą!
