Sklejanie rozbitej porcelany
Sklejanie porcelany nie jest zadaniem zbyt trudnym i wymaga więcej cierpliwości niż wprawy. Aby efekt końcowy by) bliski ideału, musisz przechować skorupy w nienaruszonym stanie. Jeśli tego zaniedbasz, pojawią się kłopoty w postaci niedopasowania poszczególnych elementów lub ich nierównego sklejenia.
Małe przedmioty z zagłębieniem, takie jak filiżanki czy miseczki, skleja się najłatwiej. Chociaż sklejanie talerza może się wydawać mniej skomplikowane, zakrzywione powierzchnie pozwolą dopasować większość elementów „na wyczucie”.
Nowoczesne spoiwa wpłynęły na polepszenie jakości sklejanych przedmiotów porcelanowych i szklanych. Żywice epoksydowe, mocne i wytrzymałe na wysokie
temperatury, nie od razu zasychają, dzięki czemu zostaje dużo czasu na precyzyjne ustawienie pojedynczych fragmentów. Każdy klej wysycha szybciej w ciepłym pomieszczeniu czy w pobliżu kaloryfera. Tańsze kleje kontaktowe zasychają niemal natychmiast, są więc trudniejsze w użyciu, jednakże stosując ich odmiany tyksotropowe będziesz miał więcej czasu na cyzelowanie spojeń. Istnieją specjalne spoiwa do klejenia przezroczystego szkła.
Warto zaklejać wszelkie pęknięcia i odpryski na przedmiotach dużej wartości, przedłużając tym samym ich życie. Mniej cenne naczynia codziennego użytku w razie potłuczenia należy zawinąć w gazetę i wyrzucić, a na ich miejsce kupić nowe.
